ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಊರಿನ ರೈತ
ಗೌರವದಿ ಕರೆವರೆನ್ನ ಅನ್ನದಾತ
ನೆಚ್ಚಿ ಬದುಕಿಹೆ ನೇಗಿಲ
ಭೂಮಿಯ ಮಾಳಿಗೆ ಮುಗಿಲ
ಉತ್ತು ಬೆಳೆವೆ ಬೆಳೆಯ
ಕಿತ್ತೆಸೆದು ಬೇಡದ ಕಳೆಯ
ಹೇ ದೇವ ಸುರಿಸು ಭುವಿಗೆ ಮಳೆಯ
ನಾ ನಿನ್ನನ್ನೇ ನಂಬಿರುವ ಗೆಳೆಯ
ಹೆಸರಿಗೆ ನಾನಂತೆ ಈ ದೇಶದ ಬೆನ್ನೆಲುಬು
ಊರಿಗೆ ನನ್ನದಂತೆ ಬಡ ಕಸುಬು
ಭೇದ ಮಾಡದೆ ಉಣುವಿರಿ ನಾ ಕೊಟ್ಟ ಅನ್ನದಲ್ಲಿ
ಬೇದ ತೋರುವಿರೇಕೆ ನಾ ತೊಟ್ಟ ಬಟ್ಟೆಯಲಿ
ಯಾರೇನೇ ಹೊಗಳಲಿ ತೆಗಳಲಿ
ಉಳುವುದೇ ನನ್ನ ಕುಲಕಸುಬು
ಶತಮಾನಗಳು ಉರುಳಿದರು ನಾನೇ ದೇಶದ ಬೆನ್ನೆಲುಬು
ರಚನೆ
ಶ್ಯಾಮ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಭಟ್
ಬತ್ತೀನಿ ಕಣಮ್ಮೋ ಬಾಗ್ಲು ತಗಿದಂಗೆ ಮನಿಕಬುಟ್ಟಿಯಾ ಸರಿ ಬಾ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಇರ್ತೀನಿ ಹುಸಾರು ಅಮಾಸೆ ಟೇಮು ದೆವ್ಗಳ್ ಕಾಟ ಬಿರ್ನೆ ಒಲ್ಟು ಬಂದ್ ಬುಡು ಮಗಾ...
ಸರಿ ಕಣಮ್ಮ .....ಎಂದು ಬೈಕು ಹತ್ತಿ ಹೊರಟನು
ಗೆಳೆಯನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವರ್ಷಕೊಮ್ಮೆ ಮಾಡುವ ಹಿರಿಯರ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಭರ್ಜರಿ ತಯಾರಿ ನೆಡೆದಿತ್ತು ...ನಾನ್ ವೆಜ್ ಊಟ ಸತೀಶನನ್ನು ಬಾಗಿಲಿನಿಂದಲೇ ಸ್ವಾಗತಿಸಿತು ಎಡೆ ಪೂಜೆ ಗೆ ತಾತನಿಗೆ ಪ್ರಿಯವಾದ ಎಲ್ಲಾ ಖಾದ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು ...ಬೀಡಿ ಬೆಂಕಿಪೊಟ್ನ ಕೂಡ ಇಡಲಾಗಿತ್ತು( ತಾತ ಬೀಡಿ ಸೇದಿ ಸೇದಿ ದಮ್ಮು ಕಟ್ಟಿ ಸತ್ತದ್ದು ಎಂಬುದನ್ನು ನೆನಪಿಸಲೋ ಏನೋ) ಎಲ್ಲವನ್ನು ನೈವೇದ್ಯ ಕೊಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಸತೀಶ ಗೆಳೆಯನಿಗೆ ಏನೋ ರಮೇಶ ತೀರ್ಥ ತರ್ಸಿಲ್ವೇನ್ಲಾ ಎಂದ ....
ತೀರ್ಥ ಇಲ್ದೇ ಹಬ್ಬ ಮಾಡಾರ ಎಂದ ಕೂಡಲೇ...ಸತೀಶನ ನಾಲಿಗೆ ಚುರುಕಾಯಿತು ...ಸತೀಶ ನೀನು ಟೆರೇಸ್ ಮ್ಯಾಕೆ ಹೋಗು ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ತತ್ತೀನಿ ಎಂದ ರಮೇಶ...
ಸರಿ ಎಂದು ಟೆರೇಸ್ ಮೇಲೆ ಹೋದ ಸತೀಶ ಬಾಡಿನ (ಮಾಂಸದ) ರುಚಿ ಸವಿಯಲು ಎಣ್ಣೆ ಗಂಟಲಿಗಿಳಿಸಲು ಕಾತುರನಾಗಿ ಅತ್ತಿಂದಿತ್ತ ಇತ್ತಿಂದ ಅತ್ತ ಓಡಾಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ ಅಂತು ಅವನು ಬಯಸಿದ ಸಮಯ ಬಂದೇ ಬಿಡ್ತು ಇಬ್ಬರು ಒಂದೊಂದು ಲೋಟಕ್ಕೆ ಸಾರಾಯಿ ಸುರಿದು ಕೊಂಡು ಸಂಬಂಧಿಕರನ್ನು ದೂರುತ್ತಾ....ಕುಡಿಯ ತೊಡಗಿದರು ...ಮಾತು ಬೈಗುಳಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಕರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೇ ಸತೀಶನ ಎದೆಗೆ ಚೂರಿ ಇಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದ ಹಳೆಯ ಗೆಳತಿ ನೆನಪು ಇನ್ನೂ ನಾಲ್ಕು ಪೆಗ್ಗು ಏರಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿತು ಅವಳಿಗೂ ಹಿಗ್ಗಾ ಮುಗ್ಗಾ ಬಯ್ಯುತ್ತಾ ....ಪೆಗ್ಗುಗಳು ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಂತೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಸೇರಿತು .........ಎಚ್ಚೆತ್ತವನಂತಾಗಿ ಸರಿ ಕಣ್ಲಾ ಹೊಂಡ್ತಿನಿ ಅಮ್ಮ ಕಾಯ್ತಾ ಇರ್ತಾಳೆ ಎಂದು ಎದ್ದು ನಿಂತ ....ನಿಂತವನೇ ನಿಲ್ಲಲಾರದೇ ಗೋಡೆ ಹಿಡಿದ ಕುಡಿತ ಹಿಡಿತ ತಪ್ಪಿಸಿತ್ತು ...ತೂರಾಡುತ್ತಾ ಮೆಟ್ಟಿಲಿಳಿಯ ತೊಡಗಿದ ...ಗೆಳೆಯ ರಮೇಶ ಸತೀಶನಿಗೆ ಮಗಾ ಗಾಡಿ ಓಡ್ಸಕಾಗಕಿಲ್ಲ ಇವತ್ತು ಇಲ್ಲೇ ಮನಿಕೋ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಒಳ್ಡುವಂತೆ ಎಂದಾಗ ಸತೀಶನ ಪೌರುಷಕ್ಕೆ ಪೆಟ್ಟು ಬಿದ್ದಂತೆ ನಾನು ಯಾರು ಗೊತ್ತಲ್ಲ ಸಿಂಹ ಎಂತೆಂಥ ಗಾಡಿನೋ ಓಡ್ಸಿದಿನಿ ಈ ಜುಜುಬಿ ಬೈಕು ಎಂದು ಬೈಕು ಹತ್ತಿದ ....ಕಿಕ್ಕರ್ ಹೊಡೆಯಲು ಹರಸಾಹಸ ಪಟ್ಟು ಬೈಕ್ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಮಾಡಿ ಸರಿ ಕಣ್ಲಾ ಹೋಯ್ತೀನಿ ಎಂದು ಗೆಳೆಯನಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಅರೆ ಬರೆ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡೆ ಹಳ್ಳಿ ರಸ್ತೆ ಯನ್ನು ಬೈಕು ದಾಟಿಸಿದ ... ಹಳ್ಳಿ ರಸ್ತೆಯಿಂದ ಸಿಟಿ ರಸ್ತೆಗೆ ಬಂದವನಿಗೆ ಒಮ್ಮೆಲೆ ಬೇರೆ ಗಾಡಿಗಳ ಲೈಟುಗಳು ಇವನ ಕಣ್ಣು ಮಂಜು ಮಾಡುತಿದ್ದವು ತುಂಬಾ ತಡವಾದ್ದರಿಂದ ವಾಹನಗಳು ಸ್ಪೀಡ್ ಲಿಮಿಟ್ ಮೀರಿದ್ದವು ಎದುರಿಗೆ ಬಂದ ಕಾರೊಂದು ತನ್ನ ಎಲ್ ಇ ಡಿ ಲೈಟನ್ನು ಡಿಮ್ ಅಂಡ್ ಡಿಪ್ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ ಸತೀಶನಿಗೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕತ್ತಲೆ ಕವಿದಂತಾಗಿ ಬೇಕನ್ನು ರಸ್ತೆ ಮಧ್ಯಕ್ಕೆ ನುಗ್ಗಿಸಿದ ದೊಡ್ಡ ಶಬ್ಧವಷ್ಟೇ ಸತೀಶನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗುಯ್ಯ ಗುಟ್ಟಿತು ಮುಂದೆ ಏನಾಯಿತು ಎಂಬುದು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿ ಹೋಯ್ತು ....ಎದುರಿಗೆ ಬಂದು ಗುದ್ದಿದ ಕಾರಿನವನು ಜೋರಾಗಿ ಬ್ರೇಕು ಒತ್ತದರು ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಲಿಲ್ಲ ರಸ್ತೆ ಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದವನ ಕಿವಿ ಮೂಗಿನಲ್ಲಿ ರಕ್ತ ಸ್ರಾವ ಕಂಡು ಗಾಬರಿಯಾದ ತಕ್ಷಣ ಕಾರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿಬಿಡೋಣ ಎಂದು ಕೊಂಡ ಹೊಸ ಕಾನೋನಿನ ಬಗೆಗೆ ಹಿಟ್ ಅಂಡ ರನ್ ಹತ್ತು ಲಕ್ಷ ದಂಡ...ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆ ನೆನಪಾಗಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಸತೀಶನ ಬಳಿ ಬಂದು ನೋಡಿದ ಸತೀಶನಿಗೆ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಇರಲಿಲ್ಲ ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿದ್ದ ತನ್ನ ಕಾರಿನಲ್ಲೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಗೆ ದಾಖಲಿಸಿ ಸತೀಶನ ಮೊಬೈಲಿನಿಂದ ಇತ್ತೀಚಿನ ಕರೆಪಟ್ಟಿ ತೆಗೆದು ಸತೀಶನ ಗೆಳೆಯನಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿದ....
ಮರುದಿನ
ಸತೀಶನಿಗೆ ದೂರದಲ್ಲೇಲ್ಲೋ ಅಮ್ಮ ಕೂಗುತ್ತಾ ಅಳುತ್ತಿರುವ ಶಬ್ಧ ಕೇಳಿತು ಈ ಮುಂಡೆ ಮಗಂಗೆ ಹೇಳ್ದೇ ಬೇಡ ಕಣ್ಲಾ ಅಮಾಸೆ ದೆವ್ಗಳ ಕಾಟ ಅಂತ ಗಿಣಿಗೆ ಹೇಳ್ದಂಗೆ ಹೇಳ್ದೆ ಎಂದು ತಾನು ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಕಂಡೇ ಇರದ ದೆವ್ವವನ್ನು ದೂರುತ್ತಾ ತನ್ನ ಮಗನ ಸಾರಾಯಿ ಚಟದಿಂದಾದ ದುರಂತವನ್ನು ಕಾಣದ ದೆವ್ವದ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಆರೋಪ ಹೊರಿಸಿದಳು ....ಈಗ ದೇವರ ಸರದಿ ದೇವರೇ ನಿಂಗ್ ಕಣ್ಣಿಲ್ವ ನನ್ ಮಗೀನಾ ಹಿಂಗ್ ಮಾಡಿ ಕೂರ್ಸಿದ್ದೀಯಲ್ಲಾ ಎಂದು ದೇವರನ್ನೂ ದೂರಿದಳು ಅಷ್ಟೋತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ಸತೀಶ ಅಮ್ಮಾ...... ಎಂದ ....ಎಲ್ಲರೂ ಸತೀಶನಿಗೆ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಬಂದಿದ್ದರಿಂದ ಸಂತಸಗೊಂಡರು ....
ತಮ್ಮ ಸ್ವಯಂ ಕೃತ ತಪ್ಪುಗಳಿಗೆ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಯಾರೂ ಕಂಡಿರದ ದೆವ್ವದ ಮೇಲೋ....ದೇವರ ಮೇಲೋ ಆರೋಪ ಹೊರಿಸದೇ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರಿ ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ಕತ್ತಲು ನಿಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ಕತ್ತಲಾಗಿಸಲು ಬಂದಿತೆಂದರೆ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಬೆಳಕು ನಿಮ್ಮ ಬದುಕಿಗೆ ಆಶಾ ಜ್ಯೋತಿಯಾಗಬೇಕು ಆದರೆ ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ದೂರಿದವರಷ್ಥೇ ಸಿಗುತ್ತಾರೆ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದಿರನ ಹೊಗಳಿದವರಾರು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ....ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ಹುಣ್ಣಿಮೆಗಳು ಖಗೋಳ ವಿಜ್ಣಾನ ವಿಸ್ಮಯ ಅದು ಯಾವುದೇ ಅನಿಷ್ಠವಲ್ಲ.....
ಜಾಗರೂಕರಾಗಿ ಜಾಗೃತರಾಗಿ
ರಚನೆ
ಶ್ಯಾಮ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಭಟ್
ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಾಯ್ದ ನಂತರ ನನ್ನೂರಿಗೆ ಹೋಗುವ ಬಸ್ ಬಂತು ಲೆಗ್ಗೆಜ್ ಹಿಡಿದು ಪ್ರಯಾಸದಿಂದ ಬಸ್ ಹತ್ತಿದೆ....ಮೂರು ಸೀಟಿನ ದೊಡ್ಡ ಸೀಟು ಒಂದರಲ್ಲಿ ನಾನು ..ಇನ್ನೊಂದು ಸೀಟಲ್ಲಿ ಲೆಗ್ಗೇಜ್ ಇಟ್ಟು ಕುಳಿತೆ...
ಮುಂದಿನ ಸ್ಟಾಪ್ ನಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಜನ ಬಸ್ ಹತ್ತಿದರು .ಲಗ್ಗೇಜ್ ಸೀಟಿನ ಮೇಲೇ ಇದ್ದರೇ....ಕಂಡಕ್ಟರ್ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದರಂತು ಮುಗೀತು ಎಂದು...ನನ್ನ ಪಕ್ಕದ ಸೀಟ್ ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದ ಲಗ್ಗೇಜ್ ತೆಗೆದು ಮೇಲಿನ ಲಗ್ಗೇಜ್ ಬಾಕ್ಸನಲ್ಲಿಟ್ಟು....ಕುಳಿತೆ...
ಹತ್ತಿದವರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹುಡುಗಿ ನನ್ನ ಪಕ್ಕದ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕುಳಿತಳು.....ಟಿಕೇಟ್ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳುವ ಮುನ್ನ ಸ್ಯಾನಿಟೈಸರ್ ಹಾಕಿ ಕೈ ವಾಶ್ ಮಾಡಿದಳು....ಮತ್ತೆ ಗ್ಲೌಸ್ ಧರಿಸಿ ...ಟಿಕೇಟ್ ಗೆ ಹಣ ಕೊಟ್ಟು ..ಟಿಕೆಟ್ ಹಾಗೂ ಚಿಲ್ಲರೆ ಪಡೆದು ಪಡೆದ ಚಿಲ್ಲರೆ ಮೇಲೆ ಸ್ಯಾನಿಟೈಸರ್ ಸ್ಪ್ರೇ ಮಾಡಿ ಜೋಬಿನಲ್ಲಿಟ್ಟಳು....ಇಷ್ಟಾದ ಮೇಲೂ...ಈಗಾಗಲೇ ಧರಿಸಿದ್ದ ಮಾಸ್ಕ್ ಮೇಲೊಂದು ಮಾಸ್ಕ್ ಧರಿಸಿದಳು...ನಾನು ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಮೂಕ ಸಾಕ್ಷಿಯಂತೆ ನೋಡುತ್ತ ಎಂತಹ ಸ್ವಚ್ಚತೆ...ಎಂದು ಕೊಂಡು ನಿದ್ದೆ ಬರುವಂತಾದ್ದರಿಂದ ಕಿಟಕಿ ಬಳಿ ಸೀಟಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದರಿಂದ ಕಿಟಕಿ ಒರಗಿ ಮಲಗಿದೆ....
ಒಂದು ಗಂಟೆ ಕಳೆದಿರ ಬಹುದು...ನನ್ನ ಹೆಗಲನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ಯಾರೋ ಹೆಲ್ಲೋ ಹೆಲ್ಲೋ...ಎಂದಂತಾಗಿ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡೆ ....ನೋಡಿದರೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ....
ಏನು ಎಂದೆ ...ಸ್ವಲ್ಪ ಕಿಟಕಿ ಗ್ಲಾಸ್ ತೆಗಿತೀರಾ ....ತುಂಬಾ ಶೆಕೆ ಅಲ್ವ ಸೋ ಅಂದ್ಲು ಸರಿ ಎಂದು ....ಕಿಟಕಿ ಗ್ಲಾಸ್ ಸರಿಸಿದೆ ...ಅದೆಲ್ಲಿತ್ತೋ.. ಬಸ್ ತುಂಬಾ ಸ್ಪೀಡ್ ನಲ್ಲಿದ್ದರಿಂದ ಬಸ್ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಗಾಳಿ ಜೋರಾಗಿ ನುಗ್ಗುತಿತ್ತು ಕಿಟಕಿ ತೆಗೆದೊಡನೆ ಹುಳುವೊಂದು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಡಿಯಿತು..
ನಾನು ಒಂದು ಕಣ್ಣು ಬಿಡಲಾರದೆ...ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡೆ....ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದವಳು ...ಅಯ್ಯೋ ಏನಾಯ್ತು ಸರ್ ಎಂದಾಗ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹುಳ ಬಡೀತು ...ಏನಿಲ್ಲ ಸರಿ ಹೋಗುತ್ತೆ ಬಿಡಿ ಎಂದೆ ....ಎಲ್ಲಿ ತೋರ್ಸಿ ಎಂದು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಗಾಳಿ ಊದಿದಳು...ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡ ಹುಳ ಹೊರ ಬಂತಾದರು...ನನಗೆ ಮುಜುಗರವೆನಿಸಿತು...ಆಕೆ ಮುಖಕ್ಕೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಮಾಸ್ಕ್ ತೆಗೆದು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಗಾಳಿ ಊದಿದಳು ನಾನು ಆಕೆ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಲು ಕಣ್ಣು ತುಂಬಾ ಕಣ್ಣೀರು ತುಂಬಿ ದೃಷ್ಟಿ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಆಕೆಯ ಮುಖ ನೋಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮಾಸ್ಕ್ ಧರಿಸಿದಳು... ...ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಆಕೆಗೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಯು ಹೇಳಿ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದವನಂತೆ ಮತ್ತೆ ಕಿಟಕಿ ಒರಗಿ ಮಲಗಿದೆ...
ಹಾಗೇ ನಿದ್ರೆ ಬಂದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಮಲಗಿದೆ...
ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಬಸ್ ಬ್ರೇಕ್ ಹಾಕಿದ್ದರಿಂದ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡೆ ಕಿಟಕಿ ಇಣುಕಿ ಬಸ್ ಯಾವ ಊರಿನಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ನೋಡಿ ....ಪಕ್ಕದ ಸೀಟು ನೋಡಿದೆ...ಅಬ್ಬಾ ! ಇಳಿದಿಲ್ಲ...ಸೀಟನ್ನು ಬದಲಿಸಿಲ್ಲ...ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು....ಹಾಗೇ ಸೀಟು ಒರಗಿ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡುತಿದ್ದಾಗ ಅವಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದೆ .. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕನ್ನಡಕ ಹಾಕಿದ್ದಳು...ಮುಂದಲೆ ಕೂದಲು ಅರ್ಧ ಮುಖವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿತ್ತು...ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಬೀಸುತಿದ್ದ ಗಾಳಿಗೆ ಹಾರುತ್ತ ಆಗಾಗ ಸುಂದರ ಮೊಗದ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸುತಿತ್ತು....ಆದರೆ ಮುಖದ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದ್ದ ಮಾಸ್ಕ್ ಮುಖವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿತ್ತಾದರು....ಕಣ್ಣುಗಳು ಆಕೆಯ ಅಂದವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತಿದ್ದವು....ಆಗ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದ ಚಿಪ್ಸ್ ಮಾರುವ ಅಜ್ಜನನ್ನು ಕರೆದು ಚಿಪ್ಸ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಳು....ನಾನೂ ಕೂಡ ಒಂದು ಚಿಪ್ಸ್ ಪೊಟ್ಟಣ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ.....ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪ್ ನಿಂದ ಬಸ್ ಹೊರಟಿತು....ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದ ಆಕೆ ಚಿಪ್ಸ್ ಪೊಟ್ಟಣ ತೆಗೆದು ಮುಖದ ಮಾಸ್ಕ್ ಸರಿಸಿ ಚಿಪ್ಸ್ ತಿನ್ನಲು ಶುರು ಮಾಡಿದಳು....ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿನಿಂದಾಗದ ಮುಖ ದರ್ಶನ ಈಗ ಆಯ್ತು ತಕ್ಷಣ ತಿರುಗಿ ನೋಡುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ....ಹಾಗಾಗಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ...ಚಿಪ್ಸ್ ತಿಂದು ಮುಗಿಸಿದ ಆವಳು....ಸ್ವಲ್ಪ ಕಿಟಕಿ ತೆಗಿತೀರಾ? ಚಿಪ್ಸ್ ಪ್ಯಾಕ್ ಹೊರಗೆ ಬಿಸಾಕ್ಬೇಕು ಎಂದಳು....ಆ ಪ್ಯಾಕ್ ಕೊಡಿ ಎಂದು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ್ ಬ್ಯಾಗ್ ನಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದೆ ....ಯಾಕೆ ಕಿಟಕಿ ತೆಗುದ್ರೆ ಮತ್ತೆ ಹುಳ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತೆ ಅಂತ ಭಯಾನ ಎಂದು ನಕ್ಕಳು....ನಾನೂ ನಗುತ್ತಾ ಹಾಗಲ್ಲ ವಿಧ್ಯಾವಂತರಾಗಿ ನಾವು ಸ್ವಚ್ಛತೆ ಬಗ್ಗೆ ಗಮನ ಕೊಡ್ಬೇಕಲ್ವ ಎಂದೆ... ಹಾಗೇನಾದ್ರು ಹುಳ ಬಿದ್ರೆ ತೆಗೆಯೋಕೆ ನೀವಿದ್ದೀರಲ್ಲಾ ಎಂದು ನಾನು ನಗು ಬೀರಿದೆ....
ಹೋ ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಆನ್ಸರ್ ಎಂದಳು ....ಮಂದಹಾಸ ಬೀರಿದೆ...ನಿಮ್ ಹೆಸ್ರು ಎಂದಳು....ರಾಮ್ ಎಂದು ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಂಡೆ ಅವಳು ಪ್ರಿಯ ಎಂದಳು....ಅವಳು ಹೇಳಿದ್ದು ಅವಳ ಹೆಸರು ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ....ತಮಾಷೆಗೆ ನನ್ನ ಕರುದ್ರಾ ಎಂದೇ...ಹೋ ಯು ಹ್ಯಾವ್ ನೈಸ್ ಸೆನ್ಸ್ ಆಫ್ ಹ್ಯೂಮರ್ ಎಂದು ನಗುತ್ತಾ...ಹಾಗೇನಾದ್ರು ಕರುದ್ರೆ ಪ್ರಿಯ ಅನ್ನಲ್ಲ ಪ್ರಿಯತಮ ಅಂತ ಕರಿಬೇಕಲ್ವ ಎಂದಳು....ಇಬ್ಬರೂ ನಗುತ್ತಾ ಮುಖ ನೋಡಿಕೊಂಡೆವು....
ಎಲ್ಲಿ ನೀವು ಇಳಿಯೋದು ಎಂಬ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿಸಿತು...ನಾನು ನರಸೀಪುರ ಎಂದೆ....ಹೌದಾ...ಎಂದು ಮುಂದುವರೆದ ಮಾತು ನರಸೀಪುರದವರೆಗೆ ಮಾತು ಮುಂದುವರೆಯಿತು...ನಿಮ್ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಟೈಂ ಹೋಗಿದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗ್ಲಿಲ್ಲ ನೋಡಿ ಎಂದಳು ನನಗೂ ಕೂಡ ಎಂದೇ....
ಸರೀ ಬರ್ತೀನಿ .. ನೈಸ್ ಟು ಮೀಟ್ ಯೂ ಎಂದು ಹೊರಟಳು....( ಇದು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕಥೆ)
ಬಸ್ಸು ...ರೈಲು ಹೀಗೇ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಾರಿಗೆಗಳಲ್ಲಿ ದಿನನಿತ್ಯ ಓಡಾಡುವಾಗ ಹಲವರು ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ ಅಜ್ಜಂದಿರು...ಅಜ್ಜಿಯಂದಿರು ಅವರೇ ಮಾತು ಶುರು ಮಾಡಿ ಹೇಳುವ ಬದುಕಿನ ಪಾಠಗಳು....ಮುಂದಿನ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಹಿಂದಿನ ಸೀಟಿನವರ ಮೇಲೆ ಮಗು ಬೀರುವ ನಗು ...ಮುಂದಿನ ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪಿನಲ್ಲಿ ಬಸ್ ಹತ್ತುವ ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟವರಿಗಾಗಿ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪಕ್ಕದ ಸೀಟು ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಮಾಡುವ ಪ್ರಯಾಣ... ಹೀಗೇ ಬದುಕಿನ ಕೆಲವು ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಭೇಟಿ ಕೆಲವು ಸಂತಸದ ಕ್ಷಣಗಳಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುತ್ತದೆ... ಎಷ್ಟು ದಿನ ಬದುಕಿನ ನೋವುಗಳನ್ನೇ ...ಕಷ್ಟಗಳನ್ನೇ ನೆನೆದು ಕೊರಗುತ್ತೀರ ಬದುಕಿನ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾ ಬದುಕುವುದನ್ನು ನಾವು ಕಲಿಯಬೇಕು....
ರಚನೆ
ಶ್ಯಾಮ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಭಟ್
ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣ ಬೇಕು ಶಿಕ್ಷಣ
ಬೇವಿನಹಳ್ಳಿ ಎಂಬ ಪುಟ್ಟ ಗ್ರಾಮವಿತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ರಾಮು ..ಭೀಮು..ದಾಮು ಎಂಬ ಮೂರು ಜನ ಪ್ರಾಣ ಸ್ನೇಹಿತರು ಇದ್ದರು ...ಎಲ್ಲರೂ ಬೇವಿನಹಳ್ಳಿಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು..
ರಾಮು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಎದ್ದು ಭಿಮುವಿನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಲೋ ಬೀಮ ...ಲೋ ಭೀಮಾ ಹೊರ್ಟೇನೋ ಲೇಟಾಗುತ್ತೇ ಬೇಗ ಬಾರೋ ಎಂದು ಭೀಮುವಿನ ಮನೆ ಬಳಿ ಬಂದು ಕೂಗಲಾರಂಭಿಸಿದ .....ಭೀಮ ನ ಅಮ್ಮ ಅ ರಾಮುವನ್ನ ನೋಡಿ ಕಲಿ ಇವತ್ತು ಶನಿವಾರ ಮಾರ್ನಿಂಗ ಕ್ಲಾಸ್ ಅನ್ನೋದನ್ನು ಮರ್ತು ಮಲಗಿದ್ಯಲ್ಲ ಆ ರಾಮು ನೋಡು ಬೇಗ ಹೊರಟು ಬಂದಿದ್ದಾನೆ ಎಂದೊಡನೆ ಭೀಮಾ ನಕ್ಕು ಅವನು ಇವತ್ತು ಮಾತ್ರ ಬೇಗ ಹೊರಟು ಬರೋದು ಬಿಡಮ್ಮಾ ಎಂದು ...ಅಮ್ಮ ನಿಗೆ ಹೋಗ್ ಬರ್ತೀನಿ ಅಮ್ಮಾ ಎಂದು ಹೇಳಿ ರಾಮು ಜೊತೆ ಶಾಲೆಗೆ ಹೊರಟರು ದಾಮು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಜೊತೆಯಾದನು...
ರಾಮು ಶಾಲೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದದು ಶನಿವಾರ ಮಾತ್ರ ಅದಕ್ಕೂ ಕಾರಣವಿತ್ತು ಶನಿವಾರ ವೆಜಿಟೇಬಲ್ ಬಾತ್ ... ಚಿತ್ರಾನ್ನ ...ಮದ್ಯಾಹ್ನ ಬಿಸಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.
ಹಾಗಾಗಿ ತಪ್ಪದೇ ಶನಿವಾರ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ....ಬಾನುವಾರ ಆಟದಲ್ಲೇ ದಿನ ಕಳೆಯುತಿದ್ದ...ಭೀಮ ಮತ್ತು ದಾಮು ಆಟ ಮುಗಿಸಿ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಭಯಕ್ಕೆ ಓದೋದಕ್ಕೆ ಕೂರುತಿದ್ದರು....ಆದರೆ ರಾಮು ಮಾತ್ರ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಭಯವಿಲ್ಲದಿರುವುದರಿಂದ ಓದುವುದರ ಕಡೆ ಗಮನ ಕೊಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.....ಬತ್ತವನ್ನು ಅಕ್ಕಿಯಾಗಿಸುವ ರೇಸ್ ಮಿಲ್ ನಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾಲ ಕಳೆಯುತಿದ್ದ...ಕಾಲ ಕಳೆದಂತೆ ಅಲ್ಲೇ ಕಸ ಗುಡಿಸುವ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ....ದಿನಗಳು ತಿಂಗಳಾದವು ತಿಂಗಳುಗಳು ವರ್ಷವಾದವು ಕಸಗುಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ರಾಮು ಮೂಟೆ ಹೊರುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತ ಅಲ್ಲೇ ಜೀವನ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ..
ಸಂಬಳದ ದಿನ ಸಾಹುಕಾರ್ರು ನೀಡಿದ 4000 ರೂಗಳನ್ನ ಬೇವಿನಹಳ್ಳಿಯ ಪಕ್ಕದ ಊರಾದ ಸೋಮನಹಳ್ಳಿಯ ಬ್ಯಾಂಕಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಕೌಂಟ್ ಗೆ ಹಣ ಕಟ್ಟಲು ಚಲನ್ ಪಡೆದು ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ನೋಡಿದ ಎಲ್ಲರೂ ಅವರ ಪಾಡಿಗೆ ಅವರ ಚಲನ್ ಬರೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿದ್ದರು ಅವರ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಈ ಚಲನ್ ಬರ್ತಿ ಮಾಡಿಕೊಡಿ ಎಂದ ಆಗ ಚಲನ್ ಬರ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹೇ ಈಗ ಆಗಲ್ಲ ಕಣಪ್ಪ ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನಾದ್ರು ಕೇಳು ...ಎಂದು ಗದರಿದ ...ಆಫಿಸರ್ ಗಳನ್ನ ಕೇಳಿದರೆ ನಮ್ಗೇನು ಅದೇ ಕೆಲಸ ನಾ ಯಾರತ್ರ ಆದ್ರು ಬರುಸ್ಕೋ ಹೋಗಪ್ಪ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು...
ಬೇಸರದಿಂದ ...ಆಲ್ಲೇ ಜೋಡಿಸಿದ್ದ ಕುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತ ....ಹಿಂದೆಯಿಂದ ಹೆಗಲಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ಟು ರಾಮು ಆ ಚಲನ್ ಕೊಡು ಎಂದ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿಸಿತು ರಾಮು ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ...ಅರೇ ಭೀಮ ಅವರೇ ಯಾವಾಗ ಬಂದ್ರಿ ಎಂದ ಏನೋ ರಾಮು ಬನ್ನಿ ಹೋಗಿ ಅಂತ ಮರ್ಯಾದೆ ಕೊಡ್ತಿದಿಯಾ ? ಮರ್ಯಾದೆ ನಿನಗೆ ಕೊಡ್ಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರು ನೀನು ದೊಡ್ಡ ಊರಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಸಾಹೇಬ ಆಗಿದಿರಾ ಆ ಸ್ಥಾನಕ್ಕಾದರೂ ಮರ್ಯಾದೆ ಕೊಡ್ಲೇಬೇಕಲ್ವ ....ನಿನ್ನ ಹತ್ರ ನಾನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಭೀಮ ಕಣೋ ಎಂದು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡ....ರಾಮು ಕಣ್ಣೊರೆಸಿಕೊಂಡು ಈ ಚಲನ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಬರ್ತಿ ಮಾಡಿಕೊಡು ಎಂದು ಭೀಮನ ಕೈಗಿಟ್ಟ... ಬ್ಯಾಂಕಿನ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ರಾಮು ಭೀಮನ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಊರಿಗೆ ಹೋದ....ರಾಮುವಿನ ಕೆಲಸ ಚಿಕ್ಕದಾದರೂ ಚೊಕ್ಕದಾದ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಆದರೆ ಅಕ್ಷರ ಕಲಿಯುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮನಸಿಟ್ಟು ಕಲಿತಿದ್ದರೆ ಬೇರೆಯವರಲ್ಲಿ ಚಲನ್ ಭರ್ತಿ ಮಾಡಿಸಲು ಪರದಾಡಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ...ಹಾಗಾಗಿ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಓದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ ....ಓದುವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಲ ಹರಣ ಮಾಡಿದರೆ ...ಕೂತು ತಿನ್ನುವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತುತ್ತು ಅನ್ನಕ್ಕೂ ಪರದಾಡುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ....
ರಚನೆ
ಶ್ಯಾಮ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಭಟ್ ...
ನಿದ್ದೆಗಣ್ಣಿನಲ್ಲೇ ....ಅಮ್ಮಾ... ಅಮ್ಮಾ....ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದೇನೆ...
ಲೇ ......ಶ್ರಾವಣಿ ಲೇ ....ಶ್ರಾವಣಿ....ಎದ್ದೇಳೆ ಯಾಕೆ ಕನವರಿಸ್ತಿದಿಯಾ....ಎಂದು ಯಾರೋ ನನ್ನನ್ನು ತಟ್ಟಿ ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಿರುವಂತಾಗಿ ಧಡಕ್ಕನೆ ಎದ್ದು ಕೂತೆ...
ಎದುರಿಗೆ ಸುಮಿತ್ರ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ .....ನಾನು ಏನು ತಿಳಿಯದವಳಂತೆ ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮಿ ಎಂದೆ...ಲೇ ಕನಸು ಕಾಣ್ತಿದಿಯೇನೆ...ನಿನ್ನಮ್ಮ ಮೈಸೂರಲ್ಲಿದ್ದಾಳೆ....ನೀನು ಇವಾಗ ಮಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಇದಿಯಾ....ಎಂದು ನಗುತ್ತ ಇರು ಕಾಫಿ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತೀನಿ ಎಂದು ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋದರು .....ನಿದ್ದಗಣ್ಣಿನಲ್ಲಿದ್ದ ನಾನು ಕಣ್ಣುಜ್ಜುತ್ತ...ಅರೇ ಹೌದಲ್ವ....
( ಹಿಂದಿನ ದಿನ)
ಅಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಸುಮ್ಮಿ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗ್ಬರ್ತಿನಿ ಇಷ್ಟು ದಿನ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟರೆ ಕಾಲೇಜು....ಕಾಲೇಜು ಬಿಟ್ಟರೆ ಮನೆ ಅಂತ ಸಾಕಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ ...ಒಂದೆರಡು ದಿನ ಹಾಯಾಗಿ ಸುಮ್ಮಿ ಆಂಟಿ ಮನೆಗೆ ಹೋಗ್ಬರ್ತಿನಿ....ಪ್ಲೀಸ್ ಅಮ್ಮಾ...
ಹೇ ಸುಮ್ನಿರು ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಗೆ ಅವಳೇ ಮಕ್ಕಳನ್ನ ಕರ್ಕೊಂಡು ಇಲ್ಲಿಗೇ ಬರ್ತಾಳೆ ಅವಾಗ್ಲೇ ಕಣ್ತುಂಬ ನೋಡುವಂತೆ ನಿಮ್ ಸುಮಿತ್ರ ಆಂಟಿ ನಾ...
ನೀನ್ ಹೋದ್ರೆ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸ ನನ್ನೊಬ್ಬಳ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತೆ....ನಿಮ್ಮಣ್ಣ ....ನಿಮ್ಮ ಅಪ್ಪ ಕಾಫಿ ಕುಡಿದಿದ್ ಲೋಟ ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ಈ ಕಡೆಗಿಡಲ್ಲ....ಅಂಥ ಸೋಮಾರಿಗಳನ್ನ ಕಟ್ಕೊಂಡು ನನ್ನ ಸೊಂಟ ಬಿದ್ದೋಗುತ್ತೆ.....
ಅಮ್ಮಾ ....ಪ್ಲೀಸ್ ಅಮ್ಮಾ......ನಾನ್ ಎಲ್ಲಿಗೂ ಹೋಗಿಲ್ಲ ....ನಾನು ಮನೇಲೇ ಇದ್ದು ಇದ್ದು ....ಬಾವಿಯೊಳಗಿನ ಕಪ್ಪೆ ಅಗೋಗ್ತೀನಿ ಅಷ್ಟೇ....ಅಮ್ಮಾ..... ಅಮ್ಮಾ........
ಸರಿ ಹೋಗು ಮ‍ಾರಾಯಿತಿ.....ನನ್ ಜೀವ ತಿನ್ಬೇಡ...ನಿಮ್ ಅಪ್ಪ ಏನಂತಾರೋ ಒಂದು ಮಾತು ಕೇಳು...ಅಪ್ಪಂಗೆ ಗೋಲಿ ಹೊಡಿ ...ನನ್ ಮಾತಿಗೆ ಯಾವತ್ತೂ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನಲ್ಲ....ಅವ್ರೇನ್ ನಿನ್ ಥರಾ ನಾ.. ಎಂದೆ.
ಏನಂದೆ...ಎಂದು ಲಟ್ಟಣಿಗೆ ಹುಡುಕುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡೆ....ಒಂದು ವಾರಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗುವಷ್ಟು ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತುಂಬಿಟ್ಟು ಕೊಂಡು....
ಅಪ್ಪ ....ಅಪ್ಪಾ....
ಹೊರಗೆ ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಾ ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ ಹಿಡಿದು ಕುಳಿತಿದ್ದ ಅಪ್ಪನಿಂದ ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ ಕಸಿದುಕೊಂಡು ಟೇಬಲ್ ಮೇಲಿಟ್ಟೆ....
ಏ ....ಯಾಕೆ ಹುಡುಗಿ ಇಂಪಾರ್ಟೆಂಟ್ ನ್ಯೂಸ್ ಇತ್ತು ಕೊಡಿಲ್ಲಿ ಎಂದು ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಬಾಗಿದರು .....
ನಾನು ಅವರಿಂದ ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರಕೆ ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ ಸರಿಸಿ....ಇವಾಗ ನಾನು ಏನೋ ಒಂದು ಕೇಳ್ತೀನಿ ಇಲ್ಲ ಅನ್ಬಾರ್ದು ಸರಿ ನಾ ಅಪ್ಪ...ಎಂದೆ..
ಹುಟ್ದಾಗಿಂದ ಏನೋ ಒಂದು ಕೇಳ್ತೀನಿ ಏನೋ ಒಂದು ಕೇಳ್ತೀನಿ ಅಂತ ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ನೂರೊಂದು ಕೇಳಿದಿಯಾ ಕೆಲಸನೂ ಸಾಧುಸ್ಕೊಂಡಿದಿಯಾ....ಇವಾಗೇನೂ ಹೊಸ ಅಪ್ಲೀಕೇಸನ್ನು.....
ಅಪ್ಪಾ.... ತಮಾಷೆ ಸಾಕು ....ನಾನು ಸುಮ್ಮಿ ಆಂಟಿ ಮನೆ ಗೆ ಹೋಗ್ಬರ್ಲಾ.....
ಯಾರೇ ಅದು ಸುಮ್ಮಿ ಆಂಟಿ ....
ಹೇ ಸುಮಿತ್ರ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಕಣಪ್ಪ ....ಹೋ ಸುಮಿತ್ರ ನಾ....ಹಾಗೇ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿ ಸುಮಿತ್ರ ಅಂತ ಪೂರ್ತಿ ಹೇಳು ಸುಮ್ಮಿ ..ಡುಮ್ಮಿ ಅಂದ್ರೆ ನಂಗೇನ್ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೇ...
ಅಪ್ಪಾ....ಜೋಕ್ ಸಾಕು ಇವಾಗೇನ್ ಹೋಗ್ಲಾ ಬೇಡ್ವಾ ಹೇಳು....
ಅಮ್ಮ ಏನಂದ್ಲು ಮಗ್ಳೇ....
ಅಮ್ಮ ಹೋಗು ಅಂದ್ರು ....ಅಪ್ಪನ್ನು ಒಂದ್ ಮಾತು ಕೇಳು ಅಂದ್ರು..... ಹೇಳಿ ಅಪ್ಪ ಹೋಗ್ಲಾ....?
ಹೋಂ ಮಿನಿಸ್ಟರ್ ಓಕೆ ಅಂದಮೇಲೆ ಮುಗೀತು....ಹೋಗ್ ಬಾ....ಜೋಪಾನ....ಯಾವತ್ತೂ ಹೊರ್ಡೋದು?..
ಇವತ್ತೇ ಅಪ್ಪ ಒಂಬತ್ ಗಂಟೆಗೆ ಹೊರ್ಡೋದು...ಸಂಜೆ ಅಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮಿ ಮನೆಲಿ ಇರ್ತೀನಿ...ಎಂದು ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅವಸರದಲ್ಲಿ ಹೊರಟು.....ಅಮ್ಮ ಮಾಡಿದ್ದ ತಿಂಡಿ ತಿಂದು
ಅಪ್ಪನಿಂದ ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪ್ ಗೆ ಡ್ರಾಪ್ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ...ಮೈಸೂರು ಮಂಗಳೂರು ಬಸ್ ಹತ್ತಿ ಕುಳಿತೆ....ಮೈಸೂರು - ಹಾಸನ - ಸಕಲೇಶಪುರ ಶಿರಾಡಿ ಘಾಟಿ ಹಾದು- ಮಂಗಳೂರು ಹಾದಿಯಾಗಿ ಬಸ್ ಸಂಜೆ ವೇಳೆಗೆ ಮಂಗಳೂರು ತಲುಪಿತು ....ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪ್ ನಿಂದ ಆಟೋ ಹಿಡಿದು ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮನೆ ತಲುಪಿ ಸರ್ಪ್ರೈಸ್ ಕೊಡೋಣ ಎಂದು ಕೊಂಡರೆ ಅಮ್ಮ ಇಪ್ಪತ್ತು ಸಲ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ಲಾವಣಿ ಬಂದ್ಲಾ ಎಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದ್ದರಿಂದ ...ಮೊದಲೇ ವಿಷಯ ತಿಳಿದಿದ್ದ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿ ಕಾದಿದ್ದಳು...ನಾನು ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮನೆ ತಲುಪುವಷ್ಟರಲಿ ರಾತ್ರಿ ಏಳು ಸರಿದು ಎಂಟಾಗುತಿತ್ತು...ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಮಾಡಿ ಮಲಗಿದೆವು....
ಕಾಫಿ ತಗೋಳೇ.
ರಾತ್ರಿ ಒಳ್ಳೆ ನಿದ್ರೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ ಮಹಾರಾಣಿಗೆ ರೂಮಿಂದ ಗೊರಕೆ ಸೌಂಡ್ ಬರ್ತಿತ್ತು ಕಣೇ....
ಹೇ ಸುಮ್ನಿರು ಸುಮ್ಮಿ....ಎಂದು ಕಾಫಿ ಲೋಟ ಹಿಡಿದು ಹೊರ ಬಂದೆ ಸಣ್ಣಗೆ ಸೋನೆ ಮಳೆ ಸುರಿಯುತಿತ್ತು....ಗುಡ್ಡದ ಮೇಲಿನ ಮನೆ....ಸುತ್ತಲೂ ಹೂ ಗಿಡಗಳ ಕೈ ತೋಟ...ಮಳೆ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮಿಂದೆದ್ದು ಹಸಿರಿನಿಂದ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದವು....ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮನೆಯಿಂದ ನಾಲ್ಕೆಜ್ಜೆ ದೂರವಿರುವ ಗುಡ್ಡದ ಕೆಳಗಿನ ಮನೆಯಿಂದ ಪಲ್ಯಕೆ ಕೆಸುವಿನ ಎಲೆ ತರಲು ಹೋಗಿದ್ದರು....ನಾನು ಹಾಗೇಯೇ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕಾಫಿ ಲೋಟ ಹಿಡಿದೇ...ನಾಲ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ..... ಕೆಳಗಿನ ಮನೆಯ ಅಂಟಿ....ಏನ್ರೀ ಸುಮಿತ್ರ ನಿಮ್ ಮನೆಗೆ ಯಾರೋ ನೆಂಟ್ರು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ....ಎಂದರು ಅಕ್ಕನ ಮಗಳು ಶ್ರಾವಣಿ ಅಲ್ವ ಜಾನಕಿ ಅಕ್ಕ ಎಂದರು...
ಅಯ್ಯೋ ಹೌದಾ ಮರಾಯಿತಿ ಗುರುತೇ ಸಿಗ್ಲಿಲ್ಲ...
ನೀವು ಇವಳನ್ನ ಸಣ್ಣ ಮಗುವಿನ ವಯಸ್ಸು ಇದ್ದಾಗ ನೋಡಿದ್ದು ಸುಮಾರು ವರ್ಷಗಳೇ ಕಳೀತಲ್ಲ....ನೀವು ಇಲ್ಲಿ ಇರೋ ಚೆಂದದ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಮೈಸೂರಿಗೆ ಕೆಲಸದ ಬೆನ್ನತ್ತಿ ಹೋಗಿದ್ರಿ ಈಗ ಬಂದು ಗೂಡು ಸೇರಿದ್ದೀರಿ....ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗ್ತದೆ ಹೇಳಿ ಎಂದರು ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ...
ಹೊಸದಾಗಿ ಪರಿಚಯ ಆದ ಕೆಳಗಿನ ಮನೆಯ ಜಾನಕಿ ಆಂಟಿ ನಗುತ್ತ....ಏನ್ ಒದಿದ್ಯಾ ಮಗಳೇ ಎಂದರು ಬಿಎ ಆಯ್ತು ಈಗ ಬಿ.ಇಡಿ ಮಾಡ್ತಿದೀನಿ ಎಂದೆ......
ಎಲ್ಲಿ ಓದ್ತಿರೋದು ಮಗಳೇ...
ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲೇ...ಸರಸ್ವತಿ ಕಾಲೇಜು ಎಂದೆ....
ಅಯ್ಯೋ ಹೌದಾ? ಅಲ್ಲೇ ನನ್ನ ಮಗ ಕೂಡ ಒದ್ತಿರೋದು ಎಂದು ಮುಖವನ್ನರಳಿಸಿದರು....
ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ....ಹೌದಾ? ಹೆಸರೇನು ಎಂದೇ...
ವಿವೇಕ್ ಎಂದರು....
ಹೆಸರು ಕೇಳಿದೊಡನೆ ನನ್ನ ಎದೆ ಬಡಿತ ಜೋರಾಯಿತು....
ವಿವೇಕ ....ಲೋ ವಿವೇಕ ...ಬಾರೋ ಇಲ್ಲಿ .. ನಿನ್ ಕಾಲೇಜಲ್ಲೇ ಒದ್ತಿರೋ ಹುಡುಗಿ ಬಂದಿದಾಳೇ....
ಮುಂದುವರೆಯುವುದು.....
ರಚನೆ
ಶ್ಯಾಮ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಭಟ್
