ನಾವೆಷ್ಟು ಕ್ರೂರಿಗಳು..."
ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಅಂದರೆ ೬ ಕ್ಕೆ ಕುಮಾರ್ ದೇಹ ಕರಗಿಸೋಕೆ ವಾಕಿಂಗ್ ಹೋಗೋದು ಅಭ್ಯಾಸ ಎಂದಿನಂತೆ ತನ್ನ ಮುದ್ದು ನಾಯಿ ಸೋನಿ ಯೊಂದಿಗೆ ಈ ದಿನವು ಹೊರಟ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮಂಜು ಕವಿದು...ದಾರಿ ಮುಚ್ಚಿತ್ತು...ಆ ದಾರಿಯಲ್ಲೆ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ನಡುಗುತ್ತ ಸಾಗಿ ಸೋನಿ ನಿತ್ಯಕರ್ಮಗಳನ್ನು ದಾರಿಯಲ್ಲೆ ಮುಗಿಸಿತು..ಸೋನಿಯು ದೊಡ್ಡ ಜಾತಿ ನಾಯಿ ಆದ್ದರಿಂದ ದೊಡ್ಡ ದೇಹ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು ಇವನನ್ನು ಆ ಸೋನಿ ನಿಯಂತ್ರಿಸುತಿತ್ತೋ ಇವನು ಆ ಸೋನಿಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತಿದ್ದನೋ ತಿಳಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.. ..ಇವನ..ಆ ಊರಿನ ದೊಡ್ಡ ಬಂಗಲೆ ಇರುವ ರಸ್ತೆಗೆ ತಿರುಗಿ ಮುಂದೆ ಹೋಗಲು ದೈರ್ಯವಾಗದೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ಬಂದ..ಸೋನಿ ಯನ್ನು ಸಹಾ ಆ ಬಂಗಲೆಯಲ್ಲಿ ಮರಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ತಂದಿದ್ದು.....ನೆನಪಾಯಿತು ಆ ಬಂಗಲೆಯ ದೊಡ್ಡ ಗೌಡರು ಕಾಫಿಬೆಳೆಗಾರ ಡಿಸೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳು ಕಾಫಿ ಕೊಯ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತು ಅದನ್ನು ಕೊಯ್ದು ಬೇಳೆ ಮಾಡಿಸಿ ಕಣದಲ್ಲಿ ಹರವಿ ಕಾಯಲು ನಾಯಿ ಬಿಟ್ಟಿರ್ತಾರೆ ಹಾಗಾಗಿ ಮುಂದೆ ಹೋಗದೆ ವಾಪಸ್ಸು ತಿರುಗಿ ಬಂದ ಬರುವಾಗ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಗೆಳೆಯನ ಫೋನ್ ಬಂತು ಗೆಳೆಯ ಗೋಪಿ ಪ್ರಾಣಿ ಸಂಗ್ರಹಾಲಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿದ್ದ....ಗೋಪಿ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವನು ಅವನ ತಾಯಿ ಇಬ್ಬರೆ...ತಂದೆ ಗೊಪಿ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟಾಗ ಅವರು ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡರು....
ಬಾಲ್ಯದ ಗೆಳೆಯ ಕುಮಾರ ಸಂಗ್ರಹಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಆಹಾರ ಕೊಡುವ ಕೆಲಸ ಅವನದು....
ಆದರೆ ಅವನ ತಾಯಿ ಸೀತಮ್ಮ ಅನಾರೋಗ್ಯದಿಂದ ಬಳಲುತಿದ್ದರು....ಹಾಗಾಗಿ ಕುಮಾರ್ ಗೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದರೆ ಸಹಾಯ ಆಗತ್ತೇ...ಅಂತ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದ...
ಕುಮಾರ್ ಕೂಡ ವೃತ್ತಿಯಿಂದ ಕಾಲೇಜು ಉಪನ್ಯಾಸಕ....ಒಂದು ವಾರ ರಜೆ ಹಾಕಿ ಹೋಗಿ ಬರೋದು ಅಂತ ನಿರ್ಧರಿಸಿ....ನಾಳೆ ಬರ್ತೀನಿ ಬಿಡು ಅಂತ ಹೇಳಿದ...
ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ವಿಷಯ ಹೇಳಿ....
ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಒಂದು ರಜೆ ಪತ್ರ ಬರೆದು ಕೊಟ್ಟು ಬಂದ.....
ಮದ್ಯಾಹ್ನ ಹೊರಟು ಸಂಜೆ ಗೋಪಿ ಇದ್ದಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಿದ ಗುಡ್ಡೇನಹಳ್ಳಿ ಅದು ಹಾಸನದ ಹತ್ತಿರದ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಡು ಪ್ರದೇಶ.....ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸಿಗರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಲು ಜಿಂಕೆ...ಚೀಂಪಾಂಜಿ...ಮಂಗಗಳು...ಗಿಳಿಗಳು..ಗೂಬೆ...ಉಡ...ಜಿರಾಫೆ... ಹುಲಿ..ಆನೆ..ಮುಂಗುಸಿ...ಮೊಸಳೆ...ಕಾಡು ಕುರಿ..ಇನ್ನು ಅನೇಕ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಇದ್ದವು .ಸಂಗ್ರಹಾಲಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕಾರ್ಯಗಳು ಇದ್ದರಿಂದ ಕೆಲವು ಚಿಕ್ಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಬೋನಿನಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಹಾಕಿ ಅಲ್ಲೆ ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ನೋಡಲು ಅನುವು ಮಾಡಿದ್ದರು...ಕುಮಾರ್ ಗೆ ಈ ಹಿಂದೆ ೩ - ೪ ಬಾರಿ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದರಿಂದ ಕೆಲಸದ ಅರಿವಿತ್ತು ...
ಹುಲಿಗೆ...ಸಂಗ್ರಹಾಲಯದ ಜಾವೇದ್ ಮಾಂಸ ಕತ್ತರಿಸಿ ಕೊಡ್ತಾರೆ...ಬೋನಿನ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಇಕ್ಕಳಕ್ಕೆ ಮಾಂಸವನ್ನು ಚುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹುಲಿಗೆ ಕೊಡಬೇಕು .ಅದೇ ರೀತಿ ಮಾಂಸ ಕೊಟ್ಟು ಜಿರಾಫೆಗೆ ಹುಲ್ಲು ಹಾಕಿ..
ಜಿಂಕೆಗಳಿಗೂ ಹುಲ್ಲು ಕೊಟ್ಟು
ಚಿಂಪಾಜಿ ಬಳಿ ಬಂದು ಅದು ಕೀಟಲೆ ಸ್ವಭಾವದ್ದು ಅದು ಅದರ ಮರಿಯನ್ನು ಒಂದೇ ಬೋನಿನಲ್ಲಿಟ್ಟಿದ್ದರು......ಅದನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಹೊರಗೆ ಆಡಲು ಬಿಡಬೇಕು ಅದನ್ನು ಹೊರ ಬಿಟ್ಟ ನಂತರ....ಅದರ ಮರಿ ಬೋನಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಿತ್ತು....ಅದನ್ನು ಹೊರತರಲು ಕುಮಾರ್ ಬೋನಿನ ಒಳ ಹೋದ ....ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ತಾಯಿ ಚೀಂಪಾಂಜಿ ನಿತ್ಯ ತನ್ನ ಒಡೆಯ ತಾನು ಒಳ ಹೋದಂತೆ ಬೋನಿನ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದದ್ದನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡಿತ್ತು....ಅದು ಕೂಡ ಕುಮಾರ್ ಒಳ ಹೋದಂತೆ ಬೋನಿನ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿತು.....ಕುಮಾರ್ ಕೂಗಿ ಕೊಂಡರು ಯಾರಿಗೂ ಕೇಳುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ....ಜಾವೇದ್ ಬಹಳ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದರು....
ಜಾವೇದ್ ಒಂದು ಸುತ್ತು ಸಂಜೆ ವೇಳೆ ಬರೋದು.. ಕುಮಾರ್ ದು ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಡ್ಡ ದೇಹ...ಹಾಗಾಗಿ ಚಿಕ್ಕ ಬೋನಿನಲ್ಲಿ ಮಂಡಿಯೂರಿ ....ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕುಳಿತ ....ಚಕ್ಕಂಬಕ್ಕಳ ಹಾಕಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು....ಕುಳಿತ ವಿಪರೀತ ಕಾಲು ನೋವು...ಬೆನ್ನು ನೋವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು....ಆಗ ತನ್ನ ಮನದಲ್ಲೇ....
ನಾವು ಮನುಷ್ಯರು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಕೂಡ ಜೀವ ಸಂಕುಲದ ಭಾಗ ...ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಕೂಡ ಜೀವ ಸಂಕುಲದ ಭಾಗವೇ....ಆದರೆ ನಾವೇಕೆ ಜೀವಸಂಕುಲದ ಭಾಗವಾದ ನಮ್ಮಷ್ಟೇ....ಬದುಕುವ ಹಕ್ಕಿರುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮದೇಕೆ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ...ತನ್ನ ಮನೆಯ ಸೋನಿಯನ್ನು....ಸರಪಳಿ ಕಟ್ಟಿ ಎಳೆದೊಯ್ಯುತಿದ್ದದ್ದು....ಅದನ್ನು ಬೆಳೆಗ್ಗೆಯಿಂದ ಸಂಜೆವರೆಗೂ ಸರಪಳಿ ಯಿಂದ ಕಟ್ಟಿರುತಿದ್ದದು....ನೆನಪಾಯಿತು ಪಾಪವೆನಿಸಿತು...
ಜಾವೇದ್ ಕುಮಾರ್ ಇನ್ನು ವಾಪಾಸ್ ಆಗದ್ದನ್ನು ಕಂಡು ಹುಡುಕುತ್ತ ಬರುವಾಗ ಚೀಂಪಾಜಿ ಮರದ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತದ್ದನ್ನು ಕಂಡು.....ಗಾಬರಿಗೊಂಡು ಬೋನಿನ ಬಳಿ ಬಂದ .....
ಏನ್ ಸಾಬ್ ಏನಾಯ್ತು....
ಬೋನಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು ಕುಮಾರ್ ನನ್ನು ಹೊರ ಕರೆದ.....
ಕುಮಾರ್ ನಡೆದ ವಿಷಯ ಜಾವೇದ್ ಗೆ ಹೇಳಿ..
ವಿಶ್ರಮಿಸುವ ಕೊಠಡಿ ಬಳಿ ನೆಡೆದ...
ಅಲ್ಲಿಂದ ಹಿಂತಿರುಗಿದ ಮೇಲೆ....ಸೋನಿಯನ್ನು ಬಂಧನ ಮುಕ್ತವಾಗಿಸಿ....ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿಸಿದ...
ಮುಂದೆ....ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಬಂಧನದ ವಿರುಧ್ಧ ಧ್ವನಿ ಎತ್ತುವ ಪುಸ್ತಕ ಬರೆದ.. ಪುಸ್ತಕದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ---
"ನಾವೆಷ್ಟು ಕ್ರೂರಿಗಳು..."
ರಚನೆ
ಶ್ಯಾಮ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಭಟ್
